Πώς ο Ερντογάν μας έσωσε από τον κορωνοϊό,
αλλά και πώς ο ιός μας έσωσε από τον Ερντογάν

Γράφτηκε από τον: Χάρη Φουνταλή

το Μάρτιο του 2020

Είναι τέλη Μαρτίου του 2020, και απ’ ότι φαίνεται μέχρι στιγμής, δεν τα πάμε κι άσχημα με τον κορωνοϊό (SARS-CoV-2). Βεβαίως γνωρίζω πολύ καλά οτι μέχρι την ώρα που γράφω το παρόν έχουμε πάνω από 20 νεκρούς! Αλλά όταν λέω «δεν τα πάμε κι άσχημα» εννοώ σε σύγκριση με χώρες όπως η Ιταλία και η Ισπανία, που μετρούν πάνω από 7.500 και 4.000 νεκρούς αντιστοίχως, με προοπτικές να αυξηθούν πολύ αυτά τα νούμερα. Επίσης, ενώ εμείς στις 25 Μαρτίου έχουμε ακριβώς 1000 κρούσματα λιγότερα από τη χρονολογία της Ελληνικής Επανάστασης, οι Ιταλοί την ίδια μέρα μετρούν 74.386 κρούσματα, και οι Ισπανοί 56.188. Καί οι δύο χώρες αναμένεται να ξεπεράσουν τα περίπου 82.000 κρούσματα που έχει ανακοινώσει η —άμα-θέλουμε-την-πιστεύουμε— Κίνα. Όχι κι άσχημα για μας λοιπόν, αρκεί να μην “ξεφύγει” η κατάσταση από λάθη δικά-μας στο εγγύς μέλλον.

(Και προσέξτε-το αυτό το «άμα-θέλουμε-την-πιστεύουμε», γιατί σχετίζεται και με τη γειτονική-μας Τουρκία, και θα εξηγήσω πώς.)

Εδώ λοιπόν πρόκειται να διατυπώσω μια ιδέα, χωρίς αποδεικτικά στοιχεία και πηγές· απλά και μόνο επειδή έχω αυτή την εντύπωση. Διάολε, έχω το δικαίωμα της γνώμης-μου! Μπορεί να κάνω λάθος, αλλά αυτό θα το κρίνουν οι αναγνώστες. Η ιδέα λοιπόν είναι οτι ο ανεκδιήγητος Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν ευθύνεται εν πολλοίς για τα χαμηλά επίπεδα κρουσμάτων και θανάτων από τον κορωνοϊό στην Ελλάδα. Αλλά επίσης κάτι πιο προφανές: οτι ο κορωνοϊός ευθύνεται για το οτι, προσωρινά τουλάχιστον, αποφύγαμε τις ορέξεις του Τούρκου Προέδρου για δημιουργία θερμού επεισοδίου. Ας δούμε λοιπόν γιατί, κατά τη γνώμη-μου, αυτοί οι δύο — Ερντογάν και κορωνοϊός — είναι “εθνικοί ευεργέτες-μας”!

(Παρένθεση: πάψτε να γράφετε «κορωναϊός» βρε παιδιά, με άλφα, παπαγαλίζοντας το coronavirus όπως το βλέπετε στα αγγλικά! Κορωνοϊός είναι, με όμικρον. Το όμικρον είναι συνδετικό και μάλιστα σε όλες τις Ινδο-Ευρωπαϊκές γλώσσες, όχι μόνο στην ελληνική. Π.χ.: θαλασσοδάνειο λέμε, δεν λέμε *θαλασσαδάνειο, παρόλο που η “θάλασσα”, όπως και η “κορώνα”, είναι γένους θηλυκού και τελειώνει σε άλφα. Γυναικόπαιδα λέμε, όχι *γυναικάπεδα· σφαιροβολία, όχι *σφαιραβολία· πορτοπαράθυρα, όχι *πορταπαράθυρα· κ.ο.κ. Υπόψη οτι εγώ γράφω «κορώνα» με ωμέγα, κι όχι «κορόνα» με όμικρον, γιατί είμαι γενικά εναντίον των απλοποιήσεων στην ορθογραφία. Αλλά ας αφήσουμε τα επουσιώδη περί γραμματικής, κι ας περάσουμε στα ουσιώδη περί πολιτικής.)

Πώς ο Ερντογάν μας έσωσε από τον κορωνοϊό

Ήταν 26 Φεβρουαρίου (του 2020) όταν ανακοινώθηκε το πρώτο κρούσμα κορωνοϊού στην Ελλάδα. Επρόκειτο για κάποια κυρία στη Θεσσαλονίκη, που είχε μεταφέρει τον ιό από την Ιταλία, χώρα που είχε επισκεφθεί πρόσφατα. Καμία ανησυχία στην Ελλάδα. Το καρναβάλι της Πάτρας, μέσ’ στην τρελή χαρά, είχε ολοκληρωθεί την Κυριακή 23 Φεβρουαρίου με τη μεγάλη παρέλαση, παρά τις συστάσεις των αρχών για αποφυγή συνωστισμού λόγω των δυσοίωνων ειδήσεων από την Ιταλία. Πολλοί τότε, από άγνοια (ανάμεσά τους και ο γράφων), έλεγαν πως είναι μια ακόμα περίπτωση σαν τη γρίπη, μπορεί και λίγο πιο επιθετική, αλλά χωρίς να δικαιολογείται η προσοχή που μας έλεγαν κάποιοι (με άγνωστους σκοπούς ίσως) πως πρέπει να δώσουμε.

Και έρχεται το (δίσεκτο) Σάββατο 29 Φεβρουαρίου, και μαθαίνουμε οτι χιλιάδες μετανάστες ωθούνται να περάσουν τα σύνορα στον Έβρο, με σκοπό να κατακλύσουν αρχικά την Ελλάδα, και στη συνέχεια την Ευρώπη. Μέχρι το πρωί της (Καθαράς) Δευτέρας, είχαν μαζευτεί 35.000 άτομα στην πλευρά της Τουρκίας, που όμως απωθούνταν με επιτυχία από την ελληνική Πολιτεία, που αντέδρασε έγκαιρα.

Ο Ερντογάν συνέλαβε το κουτοπόνηρο σχέδιο να “εισβάλει” (μέσω μεταναστών) στην Ελλάδα ακριβώς το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας, όταν — όπως νόμιζε — θα έπιανε τους Έλληνες στον ύπνο του μεγάλου και σημαντικού τριημέρου. Υποπτεύομαι πως εμπνεύστηκε από τον αραβοϊσραηλινό Πόλεμο του Γιόμ Κιπούρ, όταν, στις 6 Οκτωβρίου του 1973, κατά την ημέρα της ισραηλινής γιορτής του Εξιλασμού (“Γιομ Κιπούρ”), οι αραβικές στρατιωτικές δυνάμεις της Αιγύπτου και της Συρίας επιτέθηκαν στο Ισραήλ, επιδιώκοντας να πιάσουν τους Ισραηλινούς στον ύπνο. Φαίνεται ο Ερντογάν δεν διδάχτηκε τίποτα από το αποτέλεσμα του πολέμου εκείνου, που τελείωσε με στρατιωτική νίκη του Ισραήλ. Βέβαια, στην αρχή οι Αιγύπτιοι και οι Σύροι είχαν καταφέρει να εκπλήξουν τους Ισραηλινούς, και κατέλαβαν τη χερσόνησο του Σινά και τα υψώματα του Γκολάν αντιστοίχως, προσωρινά τουλάχιστον, πριν προλάβει να αναλάβει δράση η ισραηλινή πολεμική μηχανή. Ίσως αυτό να έλπιζε ο Ερντογάν: αν προσωρινά μόνο κατάφερναν να εισβάλουν οι μετανάστες από την Τουρκία στην Ελλάδα, αυτό θα ήταν αρκετό· γιατί από τη στιγμή που θα βρίσκονταν σε ελληνικό έδαφος, θα ήταν αδύνατο στη συνέχεια να επαναπροωθηθούν στην Τουρκία.

Οι υπολογισμοί του Τούρκου Προέδρου όμως έπεσαν πάνω στον τοίχο που ύψωσε ταχύτατα στα σύνορα η ελληνική Πολιτεία. Με αστυνομικές δυνάμεις, άοπλες, αλλά με χρήση δακρυγόνων, σχεδόν κανένας από την άλλη πλευρά δεν μπόρεσε να περάσει. Σε 2-3 μέρες, άρχισαν να χρησιμοποιούν δακρυγόνα και οι μετανάστες, δακρυγόνα που τους πρόσφεραν ως “πολεμοφόδια” οι τουρκικές δυνάμεις, η τουρκική στρατοχωροφυλακή. Κατά το τέλος της εβδομάδας, η ελληνική άμυνα τοποθέτησε μεγάλες αννεμογεννήτριες, τουρμπίνες που φυσούσαν τον αέρα και τους καπνούς των δακρυγόνων προς την τουρκική πλευρά. Το όλο σκηνικό μου θύμισε τα κινούμενα σχέδια του Road Runner, με την Τουρκία στο ρόλο του Κογιότε, να επιχειρεί διάφορα σχέδια που κατέληγαν σε φιάσκο.

Όπως μάθαμε αργότερα, η ελληνική κυβέρνηση είχε εκπονήσει σχέδια άμυνας για πιθανή ξαφνική εισβολή μεταναστών ήδη από τον περασμένο Δεκέμβριο, ενώ η συζήτηση για την κατάστρωση τέτοιων σχεδίων είχε ξεκινήσει από το Νοέμβριο. Γιαυτό δεν πιάστηκε καθόλου στον ύπνο. Δεν είμαι “απολογητής” της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη, το κόμμα του οποίου δεν έχω ψηφίσει ούτε μία φορά, αλλά τρέμω στην ιδέα του τί θα συνέβαινε στην πατρίδα-μας αν εξακολουθούσε να είναι πρωθυπουργός ο προηγούμενος, ο ερασιτέχνης, ο τσαρλατάνος, ο δήθεν “πολιτικός μηχανικός” (με πτυχίο μαϊμού) που ονόμασε τη μεταβολή «στροφή 360 μοιρών»!

Σκεφτήτε τώρα: άνθρωποι σαν τον γράφοντα, μη-ψηφοφόροι του κόμματος του πρωθυπουργού, αναγνώρισαν στον πρωθυπουργό την άμεση απάντηση της Ελλάδας και το οτι καταφέραμε να αποφύγουμε τα χειρότερα στα σύνορα με την Τουρκία. Ίσως ο αναγνώστης να μην ανήκει στην κατηγορία αυτή. Ας μη βασιζόμαστε όμως σε προσωπικές εκτιμήσεις, αλλά σε δημοσκοπήσεις που απεικονίζουν πιο πιστά τη γνώμη του μέσου Έλληνα. Σύμφωνα με δημοσκόπηση της Opinion Poll, το 90% των Ελλήνων πιστεύει (το Μάρτιο 2020) οτι «ο Μητσοτάκης και η κυβέρνηση αντέδρασαν σωστά απέναντι στον εκβιασμό Ερντογάν», ενώ «το 81% συμφωνεί με τη σκλήρυνση της γραμμής που ακολουθεί η κυβέρνηση στο μεταναστευτικό. Αντίθετα, το 62% των πολιτών δηλώνει οτι αποδοκιμάζει τη στάση που κράτησε στα γεγονότα στον Έβρο ο ΣΥΡΙΖΑ.» Άλλες δημοσκοπήσεις, όπως π.χ. από την MRB, έδειξαν παρόμοια αποτελέσματα.

Πρακτικά “ομοθυμία” λοιπόν των Ελλήνων για τα γεγονότα στο μέτωπο του Έβρου, την εβδομάδα 2 έως 8 Μαρτίου. Το “μέτωπο” του κορωνοϊού όμως δεν έχει ξεσπάσει ακόμα. Τώρα μόλις ξεκινάει. Στις 4 Μαρτίου έχουμε 9 κρούσματα, στις 5/3 έχουμε 31, στις 6/3 45, στις 7/3 66, στις 8/3 (Κυριακή) 73, ενώ αγγίξαμε τα 100 (99 για την ακρίβεια) μόλις την Τετάρτη 11/3 (ιδού η πηγή).

Πορεία του αριθμού κρουσμάτων του κορωνοϊού στην Ελλάδα, Φεβρουάριος – Μάρτιος 2020

Αυτήν ακριβώς την εβδομάδα (9–15 Μαρτίου), η κυβέρνηση ανακοινώνει τα πρώτα περιοριστικά μέτρα για τον κορωνοϊό: αναστολή λειτουργίας όλων των ΚΑΠΗ, αναστολή συνεδριακών εκδηλώσεων, διεξαγωγή αθλητικών εκδηλώσεων χωρίς θεατές, αναστολή όλων των σχολικών εκδρομών. Στις 18 Μαρτίου ανακοινώνεται η απαγόρευση των δημόσιων συναθροίσεων 10 ή περισσότερων ατόμων. Για να φτάσουμε, στις 22 Μαρτίου, στην πλήρη απαγόρευση της κυκλοφορίας εκτός μόνο για στοιχειώδεις ανάγκες (σίτιση, ιατρικά προβλήματα, κλπ), και έξοδος από το σπίτι μόνο με γραπτό δικαιολογητκό ή SMS. Ποια θα αναμένατε εσείς να είναι η αντίδραση των Ελλήνων, υπό κανονικές συνθήκες;

«Υπό κανονικές συνθήκες», οι Έλληνες γράφουν τις οδηγίες των εκάστοτε κυβερνήσεων στα παλιά-τους τα παπούτσια. (Προτιμώ να το πω ευγενικά.) Είναι γνωστό οτι ως λαός ρέπουμε προς την αναρχία. Δεν “κάθονται” καλά στον Έλληνα οι συστάσεις των αρχών, όποιες κι αν είναι αυτές, και ιδίως μάλιστα οι απαγορεύσεις. Το «απαγορεύεται να απαγορεύεται» είναι πασίγνωστο ρητό από την εποχή της χούντας των συνταγματαρχών (1967–1974). Στην περίπτωση του κορωνοϊού όμως, οι Έλληνες “κάθισαν στ’ αυγά-τους”. Ούτε “επαναστάσεις” ούτε τίποτα. Τσιμουδιά! Γιατί έτσι ρε παιδιά; Τί πάθατε;

Εγώ το αποδίδω στη μόλις πρωτύτερα επιτευχθείσα ομοψυχία για τα γεγονότα του Έβρου. Ούτε μια εβδομάδα δεν είχε περάσει. Και μάλιστα, καθώς ανακοινώνονταν τα πρώτα μέτρα για τον κορωνοϊό, οι εξελίξεις στον Έβρο έτρεχαν παράλληλα, δεν είχε τελειώσει το ένα μέτωπο προτού ανοίξει το άλλο. Το «όλοι μαζί στηρίζουμε την κυβέρνηση για την αποτροπή της εισβολής των μεταναστών στην Ελλάδα», σε μια στιγμή μετατράπηκε σε: «όλοι μαζί στηρίζουμε την κυβέρνηση για την αποτροπή της εισβολής του κορωνοϊού στην ελληνική κοινωνία».

Ψυχολογικό είναι το φαινόμενο. Αν δεν είχε “βάλει το χεράκι-του” ο στα-όρια-της-παράνοιας μεγαλομανής Πρόεδρος της Τουρκίας, μάλλον οι Έλληνες θα είχαμε παρόμοια αντιμετώπιση των γεγονότων του κορωνοϊού όπως αρχικά οι Ιταλοί και οι Ισπανοί: χαλαρά, έξω στα τραπεζάκια, με τον καπουτσίνο και τον φρεντοτσίνο-μας, να σχολιάζουμε το αν ο νέος ιός είναι σαν μια άλλη γρίπη. Δεν είχαν φτάσει στις τηλεοράσεις-μας ακόμα οι εικόνες με τα φέρετρα από την Ιταλία.

Πείτε λοιπόν ένα «ευχαριστώ» (με σαρδόνιο χαμόγελο) στον Ερντογάν, που μας έφερε σε κατάσταση ομοψυχίας για μια φορά, αλλά έγκαιρα, και χάρη στις λανθασμένες εκτιμήσεις-του.

Πώς ο κορωνοϊός μας έσωσε από τον Ερντογάν

Αυτό είναι πιο εύκολο, και μάλλον προφανές.

Αρχικά, η Τουρκία έμοιαζε με απόρθητο κάστρο για τον κορωνοϊό. Τουλάχιστον έτσι την παρουσίαζαν διεθνώς οι Τούρκοι. Στις 11 Μαρτίου είχαν μόλις 1 κρούσμα, ενώ δυο μέρες αργότερα είχαν συνολικά 5 (πηγή). Ρεπορτάζ εμφανίστηκαν στα ΜΜΜ της γείτονος (το 95% των οποίων ελέγχεται από τον Ερντογάν και τους πιστούς ανθρώπους-του) για το πώς τάχα η Τουρκία τα κατάφερε και έμεινε αλώβητη από τον ιό, εφαρμόζοντας ποιες αξιοθαύμαστες μεθόδους. Δυστυχώς τα ρεπορτάζ αυτά παπαγαλίστηκαν και από κάποια μέσα της χώρας-μας, επιβεβαιώνοντας το οτι αν οι Τούρκοι είναι μια φορά μπουνταλάδες που δέχονται να τους σερβίρουν τα νέα κατευθείαν από το Προεδρικό Παλάτι και να τα καταπίνουν αμάσητα, κάποιοι ανάμεσά μας είναι δυο φορές τέτοιοι.

Ξαφνικά, στην Ελλάδα αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε οτι κάτι δεν πήγαινε καλά με την Τουρκία. (Τουλάχιστον κάποιοι από ’μάς, όσοι αντιλαμβανόμαστε οτι ο Ερντογάν είναι δικτάτορας και κάνει ότι του καπνίσει στη χώρα-του.) Τα κρούσματα άρχισαν να αυξάνονται εκθετικά, αλλά όχι απλώς εκθετικά. Άρχισαν να αυξάνονται με ρυθμό που ακολουθούσε κατά γράμμα τη μαθηματική περιγραφή της εκθετικής συνάρτησης! Σαν κάποιος, ή μάλλον κάποιοι, να μαγείρευε τα δεδομένα, και να αποφάσιζε, κάθε μέρα, ποια θα έπρεπε να είναι να ανακοινωνόμενα κρούσματα ώστε να ακολουθούν την εκθετική συνάρτηση όπως αυτή περιγράφεται από τα βιβλία!

Πορεία του αριθμού κρουσμάτων του κορωνοϊού στην Τουρκία, 11 – 26 Μαρτίου 2020
Παρατηρήστε πόσο “τέλεια” εκθετική είναι η Τουρκική καμπύλη, σε σύγκριση με την ελληνική.

Τί είχε συμβεί;

Πολύ απλά: αρχικά, τις πρώτες μέρες του Μαρτίου, ο Ερντογάν αποφάσισε οτι έπρεπε να κρύψει το γεγονός οτι υπάρχουν κρούσματα κορωνοϊού στη χώρα-του, επειδή τις ίδιες μέρες προσπαθούσε να ωθήσει δεκάδες χιλιάδες μετανάστες να εισβάλουν λαθραία στην Ελλάδα. Προφανώς, προσπαθώντας να τους περάσει απέναντι, δεν ήθελε να κατηγορηθεί από τη διεθνή κοινότητα οτι γίνεται αιτία μεταφοράς του κορωνοϊού στη γειτονική-του χώρα. Αν θυμάστε, όσοι παρακολουθούσατε τα νέα, και η Ελλάδα ακόμα πρόβαλε για μια μέρα το επιχείρημα οτι ακυρώνουμε τη διαδικασία υποβολής αίτησης ασύλου γιατί απειλούμαστε από τον κορωνοϊό εκ Τουρκίας. Καθώς όμως το πρώτο δεκαήμερο του Μαρτίου η Τουρκία εμφάνιζε μηδέν κρούσματα, το επιχείρημα αυτό το εγκαταλείψαμε την επόμενη μέρα, και υιοθετήσαμε (με απόφαση του ΚΥ.Σ.Ε.Α.) το άμεσο: «καταργούμε το άσυλο για λόγους εθνικής ασφάλειας».

Η άποψή μου: μετά το πρώτο δεκαήμερο του Μαρτίου, με τα κρούσματα στη χώρα-του να αυξάνονται, και βλέποντας οτι στην πράξη τα καραγκιοζιλίκια-του στα ελληνοτουρκικά σύνορα έχουν μηδενικά αποτελέσματα, ο Ερντογάν συμπέρανε οτι δεν μπορεί να κρύβει άλλο τα κρούσματα και τους θανάτους. Έδωσε εντολή λοιπόν να ανακοινώνεται αριθμός κρουσμάτων ώστε να έρθει “στα ίσα” με τον πραγματικό αριθμό, συν τω χρόνω. Ο Ερντογάν βέβαια έχει μεσάνυχτα από εκθετικές συναρτήσεις. Γνωρίζουν όμως πολύ καλά γι’ αυτές οι επιτελείς-του, ανάμεσα στους οποίους είναι επιδημιολόγοι και λοιμωξιολόγοι. Κατάστρωσαν λοιπόν αυτοί ένα πλάνο για το πώς να έρθουν οι δύο αριθμοί (πλασματικός και πραγματικός) “στα ίσα”. Και τί θα κάνατε εσείς αν ξέρατε από εκθετικές συναρτήσεις και σας είχε ανατεθεί αυτή η δουλειά “άνωθεν”; Μα φυσικά, θα πιάνατε το βιβλίο, και θα λέγατε: στις 15 Μαρτίου η συνάρτηση δίνει πάνω-κάτω 18 κρούσματα (τόσα ανακοινώθηκαν)· στις 16 Μαρτίου δίνει 47 κρούσματα (τόσα ανακοινώθηκαν)· και ούτω καθεξής, με αποτέλεσμα να έχουμε μια “τέλεια” εκθετική καμπύλη, όπως βγαίνει από τα εγχειρίδια των μαθηματικών. Αντίθετα, αν παρατηρήσετε την ελληνική καμπύλη, παραπάνω, θα δείτε οτι αποτελείται από ευθύγραμμα τμήματα. Είναι δηλαδή “κατά τόπους γραμμική” (ή: “τμηματικά γραμμική”), όπως λέμε στα μαθηματικά, με μια συνολική εκθετική συμπεριφορά, αν “στρογγυλέψουμε” τα ευθύγραμμα τμήματα. Είναι ατελής, όπως δηλαδή θα περιμέναμε να έβγαινε μια καμπύλη από την αστάθμητη πραγματικότητα.

Παράλληλα, τις ημέρες εκείνες που είδε και απόειδε ο μεγαλομανής Πρόεδρος οτι δεν μπορεί να καθυστερεί άλλο πια τα νούμερα, έδωσε εντολή και όλα τα πλοία του πολεμικού ναυτικού της Τουρκίας γύρισαν στις βάσεις-τους. Τα πλοία-του νωρίτερα τα είχε στείλει “ἔνθεν κἀκεῖθεν”, από την ανατολική Μεσόγειο μέχρι το Αιγαίο και τα παράλια της Λιβύης, για να υποστηρίζουν τις τουρκικές πειρατικές επιδιώξεις. Είναι σχεδόν βέβαιο οτι ονειρευόταν και θερμό επεισόδιο με την Ελλάδα, καθώς ήδη είχαν “αρχίσει τα όργανα”, με δύο προσπάθειες εμβολισμού ελληνικών σκαφών της ακτοφυλακής από τουρκικά πλοία. Δεν πρόλαβε όμως. Τον “πρόκανε” ο κορωνοϊός. Γιατί μόλις συνειδητοποίησε οτι ο κορωνοϊός θα γίνει “πρώτο θεμα” στην Τουρκία, τον έπιασε σύγκρυο και το πιεσόμετρό του χτύπησε κόκκινο. Μάζεψε λοιπόν το “στόλο-του” από Αιγαίο και λοιπές θάλασσες και, με την ουρά στα σκέλια, μετέθεσε το θερμό επεισόδιο με την Ελλάδα σε εύθετο χρόνο.

“Σωθήκαμε” λοιπόν προσωρινά από τον μπελά που λέγεται Ερντογάν, χάρη στον κορωνοϊό. Δεν ξέρουμε για πόσο όμως. Γιατί μόλις ο επίδοξος “Σουλτάνος απανταχού των Μουσουλμάνων” αναθαρρήσει, και δει οτι του δίνεται το περιθώριο, θα συνεχίσει το πλάνο-του απτόητος. Ας είμαστε λοιπόν έτοιμοι για το επεισόδιο που θα προκαλέσει, όταν καταλαγιάσει στην Τουρκία ο πανικός του κορωνοϊού.

Γιατί ο Ερντογάν μοιάζει να έχει “αφηνιάσει”

Πολλοί είναι εκείνοι, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, που αναρωτιούνται «τί έχει πάθει» ο Σουλτάνος και τραβάει το σχοινί στα άκρα. Κάθε μήνα που περνάει μοιάζει να προσπαθεί να τεντώσει το σχοινί ακόμα περισσότερο, με κίνδυνο να το σπάσει (π.χ. προκαλώντας πόλεμο με κάποια χώρα). Μοιάζει σαν να έχει αφηνιάσει. Γιατί;

Η απάντηση είναι πολύ απλή σε όσους παρακολουθούν από κοντά τα τεκταινόμενα στην Τουρκία.

Ο Ερντογάν, από τα πρώτα χρόνια της θητείας-του ως Πρωθυπουργός, αλλά ιδίως μετά το 2013, και ιδίως από τότε που “στέφθηκε” Πρόεδρος (με ένα μαγειρεμένο δημοψήφισμα, όπως δείχνουν κάποια στοιχεία), έχει χωθεί ως το λαιμό στον παράνομο πλουτισμό, όχι τόσο του ιδίου, όσο του στενού οικογενειακού-του κύκλου.

Αν ποτέ χάσει τις εκλογές, κινδυνεύει με δικαστικό διασυρμό από τους αντιπάλους-του, και τελικά με πολυετή φυλάκιση. Δεν θα του το συγχωρήσουν οτι χρησιμοποίησε το κράτος για να πλουτίσει. Ήδη το 2014 βγήκαν στο φως τα άπλυτα, με στοιχεία από τον “άσπονδο φίλο-του” Φετουλλάχ Γκιουλέν. Αλλά ο Ερντογάν φρόντισε να τα κουκουλώσει όλα, έχοντας στο χέρι-του εισαγγελείς και δικαστές, περνώντας επίσημα την άποψη οτι όλα τα στοιχεία ήσαν στημένα, για να τον ρίξουν από την κυβέρνηση (ήταν Πρωθυπουργός τότε). Έκτοτε ζει με την αγωνία οτι κάποια στιγμή μπορεί να χάσει τις εκλογές.

Πώς θα γίνει όμως να μη χάσει εκλογές; Με διάφορα “τερτίπια”. Ένα, που το έχει εφαρμόσει ήδη, είναι: αντί να αντιπαρατίθενται μεμονωμένα κόμματα στις εκλογές (όπου θα έχανε σίγουρα, γιατί το κόμμα-του, το ΑΚΡ, συγκεντρώνει λίγο παραπάνω από το 30%), αντιπαρατίθενται συνασπισμοί κομμάτων. Έτσι, κάνοντας συνασπισμό με το εθνικιστικό κόμμα του Μπαχτσελί (ο οποίος ευχαρίστως παίζει το ρόλο του χρήσιμου ηλίθιου, αρκεί να είναι μέρος της εξουσίας — όπως ο δικός-μας Πάνος Καμμένος επί Τσίπρα), κατάφερε να “νικήσει” στις βουλευτικές εκλογές, παίρνοντας πάνω από 50% αθροιστικά.

Ένα άλλο κόλπο όμως, διαχρονικό, που έχει σημασία για μας, είναι οτι προσπαθεί διαρκώς να έχει τους Τούρκους “στην τσίτα”. Όλο και κάτι συνταρακτικό συμβαίνει στη γείτονα: αν δεν είναι μια από τις πολλές εισβολές στη Συρία (τρεις, μέχρι στιγμής), θα είναι η κατάρριψη ενός Ρωσικού αεροσκάφους· θα είναι οι λεονταρισμοί-του απέναντι στην Αμερική· θα είναι οι παράνομες γωτρήσεις στην αποκλειστική οικονομική ζώνη (ΑΟΖ) της Κύπρου· θα είναι το τραγελαφικό “σύμφωνο” με τη μισή Λιβύη· θα είναι οι παράνομοι μετανάστες και η διά της βίας προώθησή τους στην Ευρώπη· θα είναι το τάδε, θα είναι το δείνα. Πάντα κάτι θα έχει το “μενού” του μέσου Τούρκου. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ο μέσος Τούρκος να αισθάνεται διαρκώς απειλούμενος, και γιαυτό να “στοιχίζεται” πίσω από τον Τούρκο Πρόεδρο. Θυμάστε πώς “στοιχηθήκαμε” εμείς πίσω από τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη όταν αισθανθήκαμε μόλις πριν λίγο την απειλή του Ερντογάν με τους μετανάστες; Μέχρι και “αρχιστράτηγο” αποκάλεσαν (στα σοβαρά!) τον Μητσοτάκη. Αυτή η στρατηγική λοιπόν “δουλεύει”, και το ξέρει ο Ερντογάν. Γιαυτό δημιουργεί διαρκώς επεισόδια: για να μην υπάρξει περίπτωση, όχι μόνο να χάσει εκλογές (που οι επόμενες είναι προγραμματισμένες για τον Ιούνιο του 2023), αλλά ούτε να υπάρξει ουσιαστική κριτική εναντίον-του, ούτε καν να διανοηθεί κανείς να τον αμφισβητήσει.

Αυτός είναι και ο λόγος που κάποια στιγμή “θα πάρει κ’ εμάς η μπόρα”, με κάποιο επεισόδιο που θα δημιουργήσει, πιθανώς στο Αιγαίο.

Ο Ερντογάν είναι σαν τον ποδηλάτη, που αν σταματήσει να κάνει πετάλι, θα πέσει.

Μόνο που, δυστυχώς για κείνον, είναι υποχρεωμένος να κάνει πεταλιές όλο και πιο γρήγορα. Μοιραία, κάποια στιγμή, το μαραφέτι-του θα σπάσει.

Μια τελευταία σημείωση: κάποιοι συμπατριώτες-μας ισχυρίζονται οτι τάχα είναι “απρόβλεπτος”. Απρόβλεπτος είναι αν ο παρατηρητής είναι είτε κουτός, και άρα αδυνατεί να προβλέψει καθώς ο Ερντογάν είναι πιο έξυπνος από κείνον· είτε ανενημέρωτος, και δεν γνωρίζει πώς έχει δράσει και πώς συνεχίζει να δρα ο Ερντογάν. Για τους έχοντες γνώση των πεπραγμένων-του, είναι απολύτως προβλέψιμος.